Vervanging brugleuning Ezelsdijk

Vervanging brugleuning langs fietspad tussen de Huizingalaan en Admiraal van Gentstraat

Bewoners van de Ezelsdijk hebben een tijd geleden bij het wijkbureau het verzoek ingediend om de brugleuning plus hekwerk langs het fietspad te vervangen. Het schetsontwerp voor het nieuwe hekwerk is gemaakt door buurtbewoner, tevens beeldend kunstenaar Tomasz Vetulani.

Omdat veel omwonenden positief staan tegenover dit initiatief, heeft de gemeente het verzoek gehonoreerd en de schets uitgewerkt naar een definitief ontwerp (zie bijlage).

Op 11 en 12 november zal de brugleuning door de firma Goudriaan uit Oudewater gemonteerd worden.

Klik op <verder lezen> voor informatie over het ontwerpproces van de leuning door Tomasz Vetulani.

Een nieuwe stalen leuning wordt geplaatst aan de westkant van de brug over het Brede Water tussen de Admiraal van Gentstraat en de Huizingalaan. “De Eendjesbrug” is ontworpen door beeldend kunstenaar Tomasz Vetulani i.s.m het ingenieursbureau van de Gemeente Utrecht op initiatief van buurtvereiniging De Ezelsdijk.

Begin 2013, op de buurtvereniging vergadering, is voorgesteld om het fietspad langs de Oosterspoorbaan (Maliebaanspoor) een vriendelijker gezicht te geven. Door het verplaatsen van de hekken langs het spoor is een groenstrook ontstaan die, met steun van de gemeente, door de buurtbewoners werd beplant. Een zeer verouderde en beschadigde afscherming langs het water moest nog vervangen worden.

Tomasz Vetulani, beeldend kunstenaar en buurtbewoner werd met het ontwerpen belast. Het idee om de leuning in staal met uitgesneden patronen te maken was snel geboren. De zoektocht die leidde tot het finale ontwerp was begonnen.

“Het ontwerpen van een dertien meter lang stuk toegepaste kunst was een uitdaging voor iemand die vrijwel uitsluitend vrij werk maakt. Gelukkig kon ik terugvallen op mijn degelijke kunstopleiding van ruim 20 jaar geleden ­ toegepaste, monumentale kunst (naast vrije schilderkunst) aan de Kunstakademie van mijn geboortestad Krakow (Polen).

Ik ben bij staalbedrijven op bezoek gegaan om de technische mogelijkheden te onderzoeken, hierna heb ik een ontwerp opgesteld. Deze, een fragment van de leuning, heb ik met de hand een op een in karton uitgevoerd, tegen het huidige hek geplaatst, uitgebreid gefotografeerd en vervolgens aan de buurtbevoners gepresenteerd. Toen dit positief ontvangen was ben ik gaan werken aan een uitgebreide tekening. In de zoektocht naar de juiste eendvorm zijn honderden schetsen/studies gemaakt. Het Ingenieursbureau van de Gemeente Utrecht werkte de constructie uit. Tenslotte heb ik een unieke tekening in schaal van een op twee van de gehele leuning gemaakt. Deze is eveneens met de hand gedigitaliseerd en in de metaalfabriek in massief staal uitgevoerd.

Het project was zowel in technische zin als in creatief opzicht een uitdaging. De plek waar de brughek zou komen te staan ken ik heel goed. Elke dag als ik er langs fiets zie ik lopende en fietsende scholieren, wandelaars en kleine kinderen die graag naar het water blijven kijken. Voor deze passanten en deze plek zocht ik een passende vormgeving. Van abstracte, amorfe patronen, via klassieke teksten over de Eend kwam ik uit op de Eendjesbrug. In Noord­Oost Utrecht staan een aantal merkwardige kunstwerken waarmee ik in mijn ontwerp inspirerend rekening ging houden. De Ezels van Floyd Tennison DeWitt, aan de hoek van de Jan van Galenstraat, de Ijsbeer van Marie Jose Wessels in het Oorsprongpark en last but not least het Berenmozaiek van Eline Janssens en Margot Berkman in de fietstunnels van de Berekuil. Met een toenemende mate van abstractie zijn deze dieren verbonden met de buurt. De eenden passen in deze groep. Hoewel monumentaal en massief van uitvoering is de Eendjesbrug wat vorm en thema betreft lichtvoetig en doorzichtig. Voorbijgangers van alle leeftijden en pluimage kunnen er overheen of doorheen met plezier naar het water kijken.”