Huizingalaan

De Huizingalaan is vernoemd naar Huizinga, Johan Historicus (1872 – 1945).
Johan Huizinga is de belangrijkste en bekendste Nederlandse historicus van de twintigste eeuw. Hij werd geboren in Groningen. Daar studeerde hij Nederlands, welke studie hij met een promotie afsloot. In 1905 werd hij benoemd tot hoogleraar algemene en vaderlandse geschiedenis in Groningen. Hij was vervolgens 2 jaar rector van de Leidse universiteit. Ook aanvaardde hij de leerstoel algemene geschiedenis in Leiden, die hij tot 1942 zou bekleden. Van augustus tot oktober 1942 werd Huizinga vastgehouden door de Duitse bezetter in het gijzelaarskamp van Sint-Michielsgestel. Hij overleed op 1 februari 1945.

Image

Huizinga concentreerde zich als historicus op de cultuurgeschiedenis. Zijn doel was de geest te vatten die personen, volkeren en tijdperken bezielde. Cultuurhistorische verschijnselen probeerde hij niet te verklaren uit politieke of sociaal-economische omstandigheden. Zijn methode, die hij in een aantal kleinere studies poogde te omschrijven, is steeds een voorzichtig aftasten geweest van de “levens- en gedachtenvormen” waarin de mens gestalte geeft aan zichzelf en zijn wereld. Johan Huizinga werd wereldberoemd met zijn werken Herfsttij der Middeleeuwen, Erasmus en Homo ludens. Herfsttij der Middeleeuwen (eerste druk 1919) is vele malen vertaald. Huizinga’s werken zijn nooit uit de belangstelling verdwenen, maar sinds de jaren 1980 is de aandacht duidelijk opgeleefd. Veel cultuurhistorici van tegenwoordig erkennen in Huizinga de wegbereider van hun wetenschap.
Verder schreef hij Nederlands beschaving in de zeventiende eeuw. Hij hield een pleidooi voor een andere, minder zelfgenoegzame benadering van Hollands Gouden Eeuw.

Zie ook in Wikipedia.