Drugsproblematiek in de Ezelsdijk

Van Carla Verrips, beheergroep Hostel De Hoek

In oktober 2016 was er een bijeenkomst op het Wijkbureau Noordoost, georganiseerd door de gemeente. Aanleiding was onrust over drugsdealen in onze buurt. Er waren op de vergadering vier bewoners van de Ezelsdijk aanwezig. Er waren ook bewoners uit Wittevrouwen, de politie, de manager van hostel De Hoek en iemand van de gemeente.
Er werden allerlei toestanden gemeld: schreeuwen, hard rijdende auto’s, rare kleding, onverzorgd uiterlijk, gevaar voor de (school)kinderen. Allemaal veroorzaakt door drugsgebruikers en door drugsdealers.

De uitdaging om te onderzoeken hoe dit door andere bewoners in onze Ezelsdijkbuurt werd ervaren, heb ik opgepakt. Ik ben Carla Verrips en betrokken bij hostel De Hoek want ik zit namens onze buurt in de Beheergroep. Deze Beheergroep bestaat uit mensen uit meerdere buurten, de scouting, Tuinvereniging de Pioniers en de politie. Ook de manager van het hostel maakt er deel van uit. Het streven is om overlast tegen te gaan en begrip voor elkaars situatie te bewerkstelligen. Er is een document opgesteld volgens welke de Beheergroep werkt. Dat document is ondertekend door de leden en door de verantwoordelijke wethouder.

Gesprekken aan de deur
Met bewoners die het dichtst in de buurt van hostel De Hoek wonen, heb ik gesprekken aan de deur gevoerd. In de De Sitterlaan, Huizingalaan en Zeemanlaan steekproefsgewijs. In de Oortlaan ging ik bij alle bewoners langs: achttien eengezinswoningen en één hoekhuis Oortlaan/ Huizingalaan. Ook de teamleidster van Basisschool de Wissel heb ik bezocht.
Allen heb ik gevraagd naar overlast en naar onveilige gevoelens. Het waren allemaal heel prettige gesprekken, waarvoor dank.
De gepolste bewoners uit de De Sitterlaan, Huizingalaan en Zeemanlaan zagen de hostelbewoners wel langs lopen, maar zij ergerden zich niet en voelden zich niet onveilig. Ze vertelden geen last te hebben van dealers.
Opvallend is, zeker na de heftige meldingen die vanuit de Oortlaan kwamen tijdens het gemeentegesprek, dat ook verreweg de meeste Oortlaanbewoners geen overlast ondervinden of ondervonden hebben. Zij ervaren geen onveilige gevoelens en hebben die ook niet ervaren. Men was zich eigenlijk niet bewust van het bestaan van het hostel.
Sommige bewoners gaven als overlast aan: hangen in het portiek van de Zeemanlaan en op de parkeerplaats vlakbij het fietspad, een poging tot inbraak (niet duidelijk door wie), hard rijdende dealers, een poging tot ‘gebruik’ van mobieltje, rare gasten, je schaamt je als je bezoek krijgt.

Bevindingen november
Na de gesprekken heb ik de bewoners van de Oortlaan via een brief verzocht om gedurende de maand november alle overlast en onveiligheid bij te houden en dat aan mij te melden.
Ik ontving zeven mails, drie bewoners hebben mij op straat aangesproken en een paar bewoners hadden mij tevoren gezegd dat als ze niet zouden reageren, er wat hen betreft niets aan de hand was geweest in november. Het bleek aanvankelijk dat bijna alle bewoners geen problemen hadden ondervonden. Alleen één echtpaar had een hard rijdende  brommer  gehoord ‘s nachts. Ook de school meldde geen klachten, noch van de leerkrachten, noch van ouders of kinderen. Maar later meldden twee bewoners wel overlast in november, waarvan één zich daarbij ook onveilig voelde, evenals één kind.

  • Eén duidelijk geval van dealen: bij de gele flat aan de Zeemanlaan. Drie mensen, waarvan twee hostelbewoners, staan te wachten en lopen onrustig heen en weer. Vanuit de Huizingalaan komt een auto die levert aan de drie personen. De auto rijdt langzaam, de school is net uit.
  • Eén incident waarbij hostelbewoners betrokken zijn op de Kardinaal de Jongweg. Een hostelbewoner gaat staan plassen, net voor de bewoonster haar neus. 
  • Vier incidenten waarbij misschien hostelbewoners betrokken zijn, misschien ook niet. -Hoek Oortlaan bij de parkeerplaats. Een vrouw met lang blond haar stapt in een auto. Als de bewoonster langer kijkt, wordt ze aangesproken: ‘Wat zit je nou te kijken?’ De auto rijdt weg.
    -Gele flat Zeemanlaan: er staan twee jongens voor de flat te wachten.
    -Schoolplein de Wissel: in een auto een jongen zonder gordel die om zich heen kijkt en de weg zoekt.
    -De Sitterlaan: schreeuwen en plassen in de struiken. Ze zeggen dat ze van Ziggo zijn.

Kijkend naar deze gebeurtenissen is de conclusie over de maand november: een vrij rustige maand met één dealerprobleem en enkele incidenten met betrekking tot hostelbewoners, of met betrekking tot anderen. Voorzichtige conclusie is ook, mede gezien de reacties van de bewoners, dat er geen structurele drugsproblematiek in onze buurt lijkt te zijn, ook niet in de Oortlaan. Er zijn soms wel vervelende incidenten en ook onveilige gevoelens.

Vervolg
Er zullen heus nog incidenten voorkomen. Daarbij wil ik jullie voorstellen dat twee dingen echt niet kunnen:

  1. hard rijden door onze straten
  2. agressie, zowel tegen ons als bewoners als gebruikers tegen elkaar.

In beide gevallen raad ik jullie aan om het alarmnummer van de politie te bellen: 112.
Rondhangen in het portiek, staan te wachten op de dealer, raar uitgedost zijn. Tja, dat mag gewoon. Ik raad je aan: bemoei je er niet mee, kijk weg, loop door en bel de politie niet. Bedenk: opgejaagde dealers gaan alleen maar harder rijden.
Het is erg dat buurtgenoten zich onveilig voelen, zeker als het een kind betreft. Daar moeten we echt iets mee doen. Wees daar als buurtbewoner ook alert op. Ik zal het in ieder geval in de Beheergroep bespreken. Ook met het Wijkbureau zal ik hierover overleggen, wellicht dat zij hiermee ervaring hebben in andere buurten.
Verder zou ik een bezoek aan het hostel kunnen arrangeren voor wie dat wil. Zo kun je zien hoe hostelbewoners behalve drugs gebruiken, evengoed van alles doen: koken, in de tuin werken, schilderen en houtbewerken bijvoorbeeld. Wellicht scheelt het als je iets meer van deze bewoners afweet en hun woonomgeving hebt gezien.

Bovenstaande bevindingen neem ik mee in de Beheergroep en ik zal de politie vragen om regelmatig te blijven rondrijden in onze buurt.
Wat de communicatie betreft: ik zal dit verslag op de website van de Ezelsdijk laten zetten en naar de gemeente sturen als vervolg op de vergadering in oktober. Jullie krijgen allemaal dit verslag in de bus, ook de school.
Graag wil ik jullie bedanken voor jullie medewerking aan dit onderzoekje en daardoor aan de veiligheid in onze buurt. Mochten er incidenten op het gebied van hardrijden en agressie plaatsvinden, geef mij dan ook een berichtje daarvan. Ik heb een kort lijntje naar de instanties via de Beheergroep.

december 2016
Carla Verrips

Drugsproblematiek in de Ezelsdijk

Van Carla Verrips, beheergroep Hostel De Hoek

In oktober 2016 was er een bijeenkomst op het Wijkbureau Noordoost, georganiseerd door de gemeente. Aanleiding was onrust over drugsdealen in onze buurt. Er waren op de vergadering vier bewoners van de Ezelsdijk aanwezig. Er waren ook bewoners uit Wittevrouwen, de politie, de manager van hostel De Hoek en iemand van de gemeente.
Er werden allerlei toestanden gemeld: schreeuwen, hard rijdende auto’s, rare kleding, onverzorgd uiterlijk, gevaar voor de (school)kinderen. Allemaal veroorzaakt door drugsgebruikers en door drugsdealers.
De uitdaging om te onderzoeken hoe dit door andere bewoners in onze Ezelsdijkbuurt werd ervaren, heb ik opgepakt. Ik ben Carla Verrips en betrokken bij hostel De Hoek want ik zit namens onze buurt in de Beheergroep. Deze Beheergroep bestaat uit mensen uit meerdere buurten, de scouting, Tuinvereniging de Pioniers en de politie. Ook de manager van het hostel maakt er deel van uit. Het streven is om overlast tegen te gaan en begrip voor elkaars situatie te bewerkstelligen. Er is een document opgesteld volgens welke de Beheergroep werkt. Dat document is ondertekend door de leden en door de verantwoordelijke wethouder.

(meer…)